Στις 4 Δεκεμβρίου του έτους 1932, ημέρα Κυριακή, κηδεύτηκε στο Νεκροταφείο της Αναστάσεως, ο Λάμπρος Πορφύρας (πραγματικό όνομα του οποίου ήταν Δημήτριος Συψωμός),εκ των μεγαλύτερων Ελλήνων λυρικών ποιητών. Ο Πορφύρας είχε αποβιώσει αιφνίδια, μια ημέρα νωρίτερα, περί τα μεσάνυχτα του Σαββάτου 3 Δεκεμβρίου του 1932, στο φτωχικό δώμα στο οποίο διέμενε επί της οδού Ποδαλειρίου, πλησίον του Τζανείου Νοσοκομείου και της αγαπημένης του Φρεαττύδος, έχοντας στο πλευρό του την στοργική αδελφή του και την αφοσιωμένη υπηρέτρια του (σσ. είχε προηγηθεί προ ορισμένων ετών ο θάνατος της λατρευτής του μητέρας, γεγονός το οποίο είχε επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τον ευαίσθητο ποιητή).
Ο Λάμπρος Πορφύρας δίπλα στις ακρογιαλιές της Φρεαττύδος, στον αγαπημένο του τόπο περιπάτου, τον οποίο ύμνησε και μέσα από το έργο του:
Ο Λάμπρος Πορφύρας (Δημήτριος Σύψωμος), γόνος του Θεόδωρου Σύψωμου και της Ζηνοβίας, γεννημένος το 1879 στην Ευρετή της Χίου, μετοίκησε σε μικρή ηλικία μαζί με τους γονείς του στον Πειραιά (1884). Αφοσιώθηκε σε νεαρή ηλικία στην ποίηση και στην λογοτεχνία εξελισσόμενος σε μικρό χρονικό διάστημα σε έναν σπουδαίο εκπρόσωπο των Ελληνικών Γραμμάτων, με τους λυρικούς του στίχους να επηρεάζουν και να συγκινούν μια ολόκληρη γενιά ανθρώπων, τιμώμενος μάλιστα και με το Εθνικόν Αριστείον Γραμμάτων και Τεχνών (1923).
Ο ξαφνικός θάνατος του Λάμπρου Πορφύρα καταγράφηκε με σχετικές αναφορές στον τοπικό (πειραϊκό) Τύπο όσο και στον αθηναϊκό.
Εκτενέστερες αναφορές έλαβαν χώρα την επομένη της κηδείας του Λάμπρου Πορφύρα, η οποία όπως προαναφέραμε έγινε στις 4 Δεκεμβρίου του 1932, κατόπιν νεκρώσιμης ακολουθίας στον ιερό ναό της Αγίας Τριάδας, παρουσία πολλών προσωπικοτήτων των γραμμάτων και τεχνών από την Αθήνα και τον Πειραιά (Παύλος Νιρβάνας, Χρήστος Λεβάντας, Ι. Γρυπάρης κ.α. πολλοί) και όχι μόνον.
Ο επικήδειος λόγος του Γρηγορίου Θεοχάρη, προέδρου της Φιλολογικής Στέγης Πειραιώς και το σχετικό ψήφισμα του Διοικητικού Συμβουλίου:
Ο τότε δήμαρχος Πειραιώς Μιχαήλ Ρινόπουλος δεν παρέστη στην κηδεία του Λάμπρου Πορφύρα λόγω φόρτου εργασίας αλλά εκφράζοντας τη μεγάλη θλίψη του δήλωσε πως η δημοτική αρχή θα καθιέρωνε χρηματικό ετήσιο έπαθλο υπέρ της πειραϊκής λογοτεχνίας καθώς και ότι θα τιμόταν με το όνομά του μια οδός της πόλεως (σσ. πράγματι μια μικρή οδός στο Χατζηκυριάκειο, πλησίον της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων, πήρε το όνομα του ποιητή. Θα ήταν βέβαια πλέον φρόνιμο να είχε δοθεί το όνομα του Πορφύρα σε κάποια οδό πλησίον της Φρεαττύδος).
Διαβάστε σχετικά θέματα:
Τα αποκαλυπτήρια της προτομής του Λάμπρου Πορφύρα στη Φρεαττύδα
Φρεαττύδα - Η ιστορία της
Σε κάποιο τρεχαντήρι
Φρεαττύδα - Η ιστορία της
Σε κάποιο τρεχαντήρι
Σημαντική Σημείωση:
- Πρωτότυπο Υλικό - Πρωτότυπη Έρευνα
- Απαγορεύεται η αντιγραφή ή/και αναδημοσίευση κειμένου και εικόνας με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο.
- Επιτρέπεται η κοινοποίηση του συνδέσμου. Sharing is caring
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου