Πρωταπριλιά του 1922, Μεγάλη Παρασκευή.
Η Ελλάς ζούσε στους ρυθμούς της Μικρασιατικής Εκστρατείας οδεύοντας ολοταχώς προς την Καταστροφή και οι Πειραιείς, μαζί με τους υπόλοιπους Έλληνες, ανέβαιναν τον δικό τους "Γολγοθά" κυκλοφορώντας με τα διχοτομημένα χαρτονομίσματα στις τσέπες, ως προϊόν της εμπνεύσεως του Υπουργού Οικονομικών και Επισιτισμού Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη (31 Δεκεμβρίου 1859 - 15 Νοεμβρίου 1922), ο οποίος ολίγες μόλις ημέρες πριν είχε εισαγάγει ένα είδος αναγκαστικού εσωτερικού δανεισμού με το μέτρο της διχοτόμησης του νομίσματος, με σκοπό να γεμίσει τα άδεια και δίχως πόρους κρατικά ταμεία.
Όπως χαρακτηριστικά τόνιζε ο Τύπος της εποχής, "σταυρούται από τους παπάδες των Ιουδαίων ο Ιησούς Χριστός, και ημάς μας σταύρωσε από εβδομάδος ήδη με τους Γεώργιους Σταύρους ο Πρωτοπαπαδάκης" (σσ. η όψη του τραπεζίτη Γεωργίου Σταύρου βρισκόταν πάνω στα χαρτονομίσματα της δραχμής εκείνων των καιρών).
Στην Αγορά της πόλεως επικρατούσε όπως ήταν φυσικό και επόμενο μεγάλη αναστάτωση λόγω των κομμένων χαρτονομισμάτων ενώ επίσης παρατηρείτο έλλειψη κόκκινης βαφής για τα αυγά του Πάσχα. Η διεύθυνση της Αστυνομίας πάντως είχε φροντίσει να ορίσει την τιμή (κατ' οκάν) των κουλουριών των Αγίων Ημερών του Πάσχα στις δυο δραχμές και 70 λεπτά.
Στις σελίδες του πειραϊκού Τύπο της Μεγάλης Εβδομάδας του 1922, την ... "τιμητική" τους είχαν οι διαφημιστικές καταχωρήσεις καταστημάτων πώλησης υποδημάτων και καπέλων, για άνδρες και γυναίκες, εν όψει κυρίως της Μεγάλης Παρασκευής και του Μεγάλου Σαββάτου. Αρκετές βέβαια από τις εν λόγω διαφημίσεις καθιστούσαν σαφές πως δέχονταν μόνον ακέραια ή ολόκληρα χαρτονομίσματα!
Όσον αφορά τις τιμές των τροφίμων, στο κάτωθι ιστορικό τεκμήριο παρουσιάζονται "αι τιμαί της αγοράς Πειραιώς" κατά την Μεγάλη Παρασκευή και το Μεγάλο Σάββατο του έτους 1922:
Για τους έχοντες και κατέχοντες εκείνων των καιρών, το εξαιρετικής ποιότητας μαύρο χαβιάρι "Αστραχάν" κόστιζε μόλις 120 δραχμές η οκά!
Στο Πασαλιμάνι, ο κινηματογράφος "Ολύμπια" του Γ. Συνοδινού, διαφήμιζε το επόμενό προς προβολή έργο για την Κυριακή του Πάσχα:
Ως προς τα θρησκευτικά δρώμενα, ο εκκλησιασμός των πιστών καταγραφόταν ως "ζωηρότατος", με κατάνυξη και ησυχία, τόσο στους ορθόδοξους ιερούς ναούς της πόλεως όσο και στην καθολική εκκλησία του Αγίου Παύλου, στην οποία άλλωστε έδιδαν το παρόν πολλοί ορθόδοξοι:
Στις μεγάλες λεωφόρους της πόλεως καθώς και στους δημοφιλείς εμπορικούς δρόμους όπως λ.χ. η οδός Φίλωνος, ο πένθιμος διάκοσμος των καταστημάτων προσέδιδε έναν τόνο μελαγχολίας:
Κάθε μια ώρα, τα παράκτια πυροβολεία της πόλεως έριχναν κανονιοβολισμούς "δια την πένθιμον της ημέρας". Στους δε δρόμους του Πειραιά, παρά την αυστηρή διαταγή απαγόρευσης των κροτίδων και των πυροβολισμών εκ μέρους της Αστυνομίας, το ... έθιμο διασώθηκε μεν, πλην όμως με αρκετούς εκ των παραβατών να κάνουν Πάσχα στα κρατητήρια!
Όσον αφορά το προσκύνημα και τις περιφορές των επιτάφιων κατά την Μεγάλη Παρασκευή, η κίνηση του κόσμου, όπως τονίζει το σχετικό ιστορικό τεκμήριο, είχε έναν χαρακτήρα κοσμικής κινήσεως και ουχί πένθους. Τα μέλη της Δημοτικής αρχής της πόλεως - δίχως τον τότε υπηρεσιακό δήμαρχο Αθανάσιο Δρίβα ο οποίος απουσίαζε στην Τήνο - παρακολούθησαν τον επιτάφιο της Αγίας Τριάδος υπό την συνοδεία της Μουσικής του Δήμου και ανάλογης στρατιωτικής δύναμης.
Ιδιαίτερη μνεία πάντως, σύμφωνα με τα κριτήρια της πειραϊκής εφημερίδος "Σημαία", άξιζε στον Επιτάφιο του ιερού ναού του Προφήτου Ηλιού.
Σημαντική Σημείωση:
- Πρωτότυπο Υλικό - Πρωτότυπη Έρευνα
- Απαγορεύεται η αντιγραφή ή/και αναδημοσίευση κειμένου και εικόνας με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο.
- Επιτρέπεται η κοινοποίηση του συνδέσμου. Sharing is caring
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου