Στον Πειραιά των τελών της προτελευταίας δεκαετίας του 19ου αιώνα, ο Ιωάννης Χαλεπάς ανακοίνωνε την μεταφορά του μαρμαρογλυφείου που διατηρούσε "εν τη πλατεία Τερψιθέα" στο οικόπεδο ιδιοκτησίας Μιχαήλ Στασινόπουλου, επί της κεντρικής λεωφόρου Σωκράτους (σσ. μετέπειτα Βασιλέως Κωνσταντίνου και αργότερα Ηρώων Πολυτεχνείου), πλησίον της οικίας του Δημάρχου Πειραιώς Θεόδωρου Ρετσίνα και έναντι της τότε νεόδμητης οικίας του Δ. Ρέπα.
Ο ως άνω καταγραφόμενος ως εργοστασιάρχης Ιωάννης Χαλεπάς, δεν είναι βέβαια άλλος από τον πατέρα του διακεκριμένου γλύπτη Γιαννούλη Χαλεπά (Πύργος Τήνου, 24 Αυγούστου 1851 – Αθήνα, 15 Σεπτεμβρίου 1938) ο οποίος ως γνωστόν έζησε μια μυθιστορηματική ζωή. Ο Ιωάννης Χαλεπάς λοιπόν, εκ γνωστής οικογενείας μαρμογλυπτών της Τήνου, φέρεται να διατηρούσε μαζί με τον αδερφό του μεγάλη οικογενειακή επιχείρηση η δραστηριότητα της οποίας ξέφευγε από τα στενά όρια του κυκλαδίτικου νησιού φθάνοντας μέχρι τη Σμύρνη και τα παράλια της Μικράς Ασίας, το Βουκουρέστι, την Αθήνα και τον Πειραιά. Ειρήσθω εν παρόδω, ο Γιαννούλης Χαλεπάς, πρώτο εκ των πέντε τέκνων του Ιωάννη Χαλεπά, στα τέλη της δεκαετίας του 1880 είχε ήδη ολοκληρώσει τις σπουδές του σε Ελλάδα και Γερμανία, ανοίγοντας αργότερα εργαστήριο στην Αθήνα όπου άλλωστε πρόλαβε να ολοκληρώσει τον μαρμάρινο "Σάτυρο που παίζει με τον Έρωτα" και να ξεκινήσει να δουλεύει το πιο διάσημο γλυπτό του, την περίφημη "Κοιμωμένη" για τον τάφο της Σοφίας Αφεντάκη στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών, προτού υποστεί τους πρώτους νευρικούς κλονισμούς που τον οδήγησαν αρχικά στην Ιταλία και λίγο αργότερα (1888) στο Δημόσιο Ψυχιατρείο της Κέρκυρας.
Σημαντική Σημείωση:
Πρωτότυπο Υλικό - Πρωτότυπη Έρευνα
- Απαγορεύεται η αντιγραφή ή/και αναδημοσίευση κειμένου και εικόνας με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο.
- Επιτρέπεται η κοινοποίηση του συνδέσμου. Sharing is caring
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου