Πειραιάς, Ιούνιος του 1975
Η Χούντα μπορεί να αποτελούσε πλέον παρελθόν, παρόλα ταύτα η τάση της εποχής για την κατασκευή πολυώροφων κτιρίων - ουρανοξυστών παρέμενε αμείωτη. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, στον πειραϊκό Τύπο εκείνων των καιρών δημοσιεύονταν τα σχέδια για την κατασκευή ενός νέου εικοσαώροφου ουρανοξύστη στο λιμάνι του Πειραιώς, στο οποίο θα στεγάζονταν οι Κεντρικές Υπηρεσίες και η Διοίκηση του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς, η Διεύθυνση των Τελωνείων Πειραιώς καθώς οι Διοικητικές Υπηρεσίες του Κεντρικού Λιμεναρχείου. Ο εν λόγω ουρανοξύστης θα κτιζόταν - σύμφωνα με τις τότε εκτιμήσεις - μεταξύ των καινούργιου επιβατικού σταθμού που μόλις είχε οικοδομηθεί (σσ. πρόκειται για τον Επιβατικό Σταθμό του Αγίου Νικολάου ο οποίος είχε εγκαινιαστεί επίσημα κατά το έτος 1967) και της παλαιάς αίθουσας επιβατών (γνωστό ως παλαιό Τελωνείο), το οποίο θα κατεδαφιζόταν για να ανεγερθεί στη θέση του ένα νέο κτίριο επιβατών!
Πέρα αυτών, ολόκληρος ο χώρος της πλατείας του Αγίου Νικολάου θα διαμορφωνόταν σε διώροφο υπόγειο χώρο στάθμευσης ενώ η επιφάνεια της πλατείας θα λάμβανε τέτοια μορφή ώστε να διευκολύνεται η προσπέλαση προς τις εγκαταστάσεις του λιμένος, καθώς και η εξυπηρέτηση του κοινού και των αυτοκινήτων. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, το κόστος των ως άνω έργων υπολογιζόταν σε 600 με 700 εκατομμύρια δραχμές.
Τα παραπάνω στοιχεία περιέχονταν άλλωστε στην σχετική προκήρυξη του αρχιτεκτονικού διαγωνισμού για την εκπόνηση των προσχεδίων των ως άνω έργων, η υποβολή των οποίων όφειλε να πραγματοποιηθεί μέχρι την 5η Ιουλίου του 1975. Οι πέντε καλύτερες προμελέτες αναμένονταν να λάβουν βραβεία από 180.000 έως 450.000 δραχμές, δυο έπαινοι των 50.000 δραχμών, ενώ 10 ακόμη προμελέτες θα αποζημίωνονταν με 30.000 δραχμές έκαστη.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της προκηρύξεως, για τα σχεδιαζόμενα κτίρια δεν υφίστατο κανένας περιορισμός καλυπτόμενης επιφάνειας, συντελεστή δόμησης και του μεγαλύτερου κατά τον Γ.Ο.Κ. ύψους καθώς επρόκειτο για χερσαία λιμενική έκταση, ενιαίας επιφανείας, ιδιοκτησίας του Ο.Λ.Π. Βέβαια η ίδια προκήρυξη έθετε τον όρο πως το κτίριο δεν θα έπρεπε να υπερβαίνει τα 70 μέτρα ύψος καθώς και το ότι οι όροφοι των γραφείων του Ο.Λ.Π. και των υπολοίπων υπηρεσιών θα έπρεπε να είναι αποκομμένοι λειτουργικά, ήτοι με ανεξάρτητες εισόδους.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως στην ταράτσα του νέου ουρανοξύστη προβλεπόταν η δημιουργία roof garden με bar, ενώ στο ίδιο σημείο θα εγκαθίσταντο το Μετεωρολογικό Κέντρο Λιμένος Πειραιώς, η αίθουσα σύνταξης - ανάλυσης χαρτών, η αίθουσα μετεωρολογικής υπηρεσίας και η αίθουσα τηλεπικοινωνιών. Τέλος, στον ουρανοξύστη προβλεπόταν και η δημιουργία μιας αίθουσας συγκεντρώσεων χωρητικότητας 1.000 θέσεων.
Σε ότι αφορά την αίθουσα επιβατών που αναμένετο να δημιουργηθεί στη θέση του παλαιού Τελωνείου, τούτη θα ήταν επιφάνειας 2.000 τετραγωνικών μέτρων και θα χωριζόταν σε δυο χώρους - αναμονής και διελεύσεως και Τελωνειακού Ελέγχου.
Τέλος, στα ίδια άρθρα του πειραϊκού Τύπου στηλιτευόταν το γεγονός πως η τριμηνιαία προθεσμία για την εκπόνηση των μελετών θεωρείτο ιδιαίτερα πιεστική ως προς το διαθέσιμο χρονικό διάστημα, δεδομένης της πολυπλοκότητας του έργου, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός πως στο εξωτερικό, για παρόμοια εγχειρήματα, η προθεσμίες ήσαν τουλάχιστον εξαμηνιαίες. Ταυτόχρονα, αναφερόταν η ανυπαρξία ενός γενικού χωροταξικού προγράμματος για ολόκληρο τον κεντρικό λιμένα Πειραιώς (σσ. βρισκόταν υπό κατάρτιση στο Πολυτεχνείο) καθώς και η έλλειψη συγκεκριμένου προγράμματος επί του οποίου όφειλαν να στηριχθούν οι προμελέτες. Τα παραπάνω στοιχεία πάντως αποτελούσαν την συνέχιση μιας κακής παράδοσης η οποία χαρακτήριζε διαχρονικά τις προκηρύξεις διαγωνισμών έργων στην Ελλάδα.
Σημαντική Σημείωση:
Πρωτότυπο Υλικό - Πρωτότυπη Έρευνα
- Απαγορεύεται η αντιγραφή ή/και αναδημοσίευση κειμένου και εικόνας με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο.
- Επιτρέπεται η κοινοποίηση του συνδέσμου. Sharing is caring
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου