"Κάθε πέρσι και καλύτερα", η χαρακτηριστική ελληνική παροιμία που κλασικά χρησιμοποιείτο ως σχόλιο σχετικά με τις τιμές των νηστίσιμων / σαρακοστιανών.
Το έτος 1988, οι τιμές ορισμένων ειδών του σαρακοστιανού τραπεζιού αναμένονταν μέχρι και 80 υψηλότερες ενώ η κακοκαιρία εκείνων των ημερών αποτελούσε δικαιολογία για ορισμένες ελλείψεις θαλασσινών ειδών.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως οι τιμές των νηστίσιμων ειδών διαμορφώνονταν ελεύθερα, δίχως διατίμηση, και υπόκεινταν σε έλεγχο μονάχα ως προς το εμπορικό κέρδος.
Πιο συγκεκριμένα, η τιμή της λαγάνας διαμορφώθηκε στις 200 δραχμές (από 170-180 δρχ. την προηγούμενη χρονιά), η τιμή του χαλβά στις 445 δραχμές (από 345 δρχ. την προηγούμενη χρονιά) ενώ η τιμή του ταραμά είχε "πετάξει" στις 815 δραχμές (από 580 δρχ. το προηγούμενο έτος) - και αντίστοιχα του ταραμά ποιότητος στις 1280 δραχμές (από 1050 δρχ.). Στο ίδιο μήκος κύματος και οι αυξήσεις στις τιμές των ελιών (340 δραχμές από 190 δρχ.), των χταποδιών (από 660 σε 880 δραχμές), των σουπιών (στις 600 δρχ. από 400-500 δρχ. το 1987) και των μυδιών (3000 δραχμές από 2.400 την προηγούμενη χρονιά).
Σημαντική Σημείωση:
Πρωτότυπο Υλικό - Πρωτότυπη Έρευνα
- Απαγορεύεται η αντιγραφή ή/και αναδημοσίευση κειμένου και εικόνας με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο.
- Επιτρέπεται η κοινοποίηση του συνδέσμου. Sharing is caring
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου