Πειραιάς, 1962
Μεσίστιες κυματίζουν οι σημαίες στις προσόψεις των κτιρίων και στους ιστούς των αραγμένων στο κεντρικό λιμάνι της πόλης πλοίων. Ο Πειραιεύς του μόχθου και του θορύβου συνέχει την αναπνοή του, δίνοντας την εντύπωση ενός απέραντου σπιτιού που είναι βυθισμένο σε βαθύ πένθος.
Στο προσκύνημα του Επιταφίου διασταυρώνονται όλες οι τάξεις και οι ηλικίες. Γερόντισσες από την Καππαδοκία ψιθυρίζουν στις εκκλησίες της Νίκαιας τον Επιτάφιο Θρήνο στην τουρκική γλώσσα, όπως τον είχαν μάθει από τους πατεράδες τους στην Καισάρεια και στο Ικόνιο. Οι δε ξένοι που αποβιβάζονται από τα τουριστικά πλοία προσέρχονται στον Άγιο Νικόλαο και στον Άγιο Σπυρίδωνα για να παρακολουθήσουν τον στολισμό των Επιτάφιων.
Μητέρες περνούν τα αρρωστημένα παιδιά τους κάτω από τους Επιτάφιους για να γιατρευτούν ενώ τα πλήθη μπαινοβγαίνουν στους ιερούς ναούς θυμίζοντας την φρουρά των Ρωμαίων στρατιωτών που είχαν τοποθετηθεί ως φύλακες του "υπνούντα βασιλέα".
Σημαντική Σημείωση:
- Πρωτότυπο Υλικό - Πρωτότυπη Έρευνα
- Απαγορεύεται η αντιγραφή ή/και αναδημοσίευση κειμένου και εικόνας με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο.
- Επιτρέπεται η κοινοποίηση του συνδέσμου. Sharing is caring
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου